Beharrezkoa izan zen talka, harrizko gau luzearen eta kontzientzia galegistaren artekoa, ezinezkoa obratzeko: futbol talde bat kultura elkarte bihurtzea. Hala sortu zen Miño ibaiaren hegian, Salvaterran, Sociedade Cultural e Desportiva do Condado. Bazkideen artean fabriketako obreroak, etxeko langileak, trenbidekoak, erizainak, kontulariak... ez irakaslerik eta ez idazlerik. Agian horrexegatik antolatu zuten Condadoko Poesia Jaialdia, hasi zenetik 36 urtera ere, egun Galizian ospatzen direnen artean gora handikoena.
Urteetako ibilian, eguneroko kezka-minetan osaturiko sarea. Poetak eta musikariak gonbidatu dituzte; galegoak ez ezik baita portugesak, katalanak eta euskaldunak ere. Musikan, beste horrenbeste, lusofoniakoak ahantzi gabe. Denborarekin, antzerki saioak ere sendotu dira, dokumentalak, umeentzako jolasak... Eta ez da Poesia Jaialdia soilik. Sinesten lanak dituen egitaraua urtean zehar borondate hutsez ari den jendeak antolatua.
BERRIAn argitaratutako iritzi artikulua. Jarraitu irakurtzen.
