Euskaldun izatea toki beretik igarotzea da maiz, eta barregarri iriztea norbere buruari aurpegikeraren arabera zirt edo zart erabakitzen zer hizkuntzatan hasi. Euskaldun izatea xehetasun txikienei begia ematea da, jakin nahi du nola ekin. Nekagarria da, eta etsigarria. Sarritan ez da asmatzen. Hobeto.
Euskaldun izatea egunero ernegatzea da, eginbehar sinpleena ikaragarri konplikatzea, hitza ahoan desakatotzat jo eta komisaldegian amaitzea, eztabaida antzuetan korapilatzea eta besteren belarrietara norbera agertzea egoskor, petral, polizia linguistiko, bestela ez denean horrelakoa. Edo bai.