Besteen akatsak bakarrik
ikusten ditut,
eta neureak
ederto ezkutatu.
Besteena da beti
erru guztia,
besteak dira beti
eskasak,
besteak dira beti
ezdeusak.
Ez al dut sekula konturatu behar
neuk ere akats ugari egiten ditudala?
Noiz konturatu behar dut
neu ez naizela salbuespena?