Eta nik,
nahiz eta ados egon ez,
onartu egin ditut:
batzuetan lotsagatik,
bestetan bakeagatik.
Halere azkenean,
ezin dut jasan
neure buruari ezarri diodan
zama astun hau,
eta onarpenak
aldarrikapen
bihurtzen ditut:
batzuetan lasaitasunagatik,
bestetan zoriontasunagatik.
Konturatu naiz
bakoitzak bere eskuetan duela
erabakiak hartzeko aukera.
Erabaki guztiak hartzeko aukera
nik neuk daukat.
Erabaki horien arabera,
neure buruari
neuk ezarriko dizkiot mugak
edo neuk emango diot askatasuna.
Mugak ala askatasuna?
Aurrera begiratzen uzten ez didaten
zama pisutsuekin jarraitu
ala itxaropena pizten didaten
pentsamendu askeei indarra eman?
Neure esku dago.
Neure esku dago
neure buruaren lasaitasuna.