Hori guztia hala izanik ere, ni kezkatu egiten nau gazte euskaldun bati «Ni euskera batuen ez naun ni» entzuteak. Uste baitut euskaldunok batuan (ere) geu izaten ikasi eta ohitu ezean, euskara txokoko hizkuntza izatera kondenatuko dugula, erlikia antropologiko guztiz eder eta miresgarri baina batere malgutasunik, zabalkunderik eta etorkizunik gabea, eta –batua, oinarrian, arau-emailea dela izanik paradoxikoa badirudi ere– batere askatasunik gabea.